نامم را شکوفه گذاشتند تا دختر بهار بمانم. من یک عاشقم، عاشقی که فهمید انسان ها از رابطه با عزیزانشان زخم می خورند و در رابطه با عزیزانشان شفا می گیرند. این کنجکاوی از 12 سالگی همراه من هست. شکوفه اویارحسینی مشاهده گر توانمندی بود : به روابط والدینم نگاه می کردم، به روابط والدینم با فرزندانشان نگاه می کردم و در اثر این مشاهدات آینده خود را ترسیم می کردم.

در 17 سالگی ازدواج کردم، یک ازدواج در نوجوانی می تواند بسیار چالش برانگیز شود و من باز مشاهده می کردم. در 23 سالگی برای اولین بار مادر شدم موجودی کوچک از وجود من و با مسولیت من پا به این دنیای بزرگ گذاشت . چقدر چالش برانگیز بود . دیگر مشاهده گری به تنهایی کار نمی کرد باید کاری می کردم، باید خودم را اصلاح می کردم، باید ماهر می شدم پس با ترس، شروع به مشاوره گرفتن کردم. شروع تغییرات برایم ترسناک بود و دعا می کردم از اعتماد به مشاورم (که آن زمان به من مشاوره تلفنی می داد) پشیمان نشوم. این یک آغاز بود آغاز خود شناسی و آغاز یک سبک زندگی ، سبک زندگی که همیشه در حال یادگیری باش و این یادگیری را با انسان های دیگر به شکل فرامرزی به اشتراک بگزار و در عین حال مشاهده گر تجاربشان باش.

من برای شروع به حداقل ها فکر کردم ، یک لپ تاپ، یک سیم کارت و اینترنت ، یک دوست و همراه عاشق یادگیری که پا به پای من شوق پرواز داشته باشد .

می آموختم و همزمان یاد می دادم این تجربه سراسر رشد بود و تا امروز ادامه دارد  من امروز  یک دختر ، یک همسر، مادر دو فرزند ، یک استاد دانشگاه و یک دانشجو و یک مشاوره خانواده با تخصص حرفه ای زوج درمانگری  و مهمتر از همه یک عاشق هستم و امیدوارم تجربه ای بین المللی از یادگیری و یاددادن را تجربه کنم. دلم عمری طولاتی و تنی سالم و لبی خندان  برای خودم و دیگران می خواهد تا از فرصتی که پروردگارم به نام زندگی به ما بخشید حض بیشتری ببرم، باشد که رستگار شویم.

شکوفه اویارحسینی کارشناس راهنمایی و مشاوره از دانشگاه علامه طباطبایی و کارشناس ارشد مشاوره خانواده از دانشگاه آزاد تهران شمال

زوج درمانگر کلینیک مشاوره دانشگاه شهید بهشتی  و مشاوره خانواده کلینیک آرمانا